"On The Road (Trip)" Part 1 - Reisverslag uit Louisiana, Verenigde Staten van Alexandra Brandenburg - WaarBenJij.nu "On The Road (Trip)" Part 1 - Reisverslag uit Louisiana, Verenigde Staten van Alexandra Brandenburg - WaarBenJij.nu

"On The Road (Trip)" Part 1

Door: Alexandra Brandenburg

Blijf op de hoogte en volg Alexandra

31 Juli 2014 | Verenigde Staten, Louisiana

Hallo luitjes, geloof het of niet maar ik leef nog, wat is het lang geleden dat ik wat geschreven heb! Ik heb jullie nog zo ontzettend veel te vertellen en als je dacht dat mijn andere verslagen lang waren, nou berg je maar want deze is MEGA, daarom verdeel ik het ook in 2 verslagen zodat het wat makkelijker te lezen is voor jullie.

Ik schrijf mijn verslagen zo gedetailleerd omdat ik het over vele jaren bijvoorbeeld aan Amy kan laten lezen en dat zij dan precies weet hoe het is gegaan. Maar natuurlijk ook voor mezelf voor als ik bijvoorbeeld over 60 jaar dement achter de geraniums zit.

Het komende verslag gaat over mijn reis door Amerika met mijn ouders,. Zeg al je afspraken af want er is veel om te lezen!

"On The Road (Trip)" Part 1.

Zaterdag 1 februari: Het is eindelijk zo ver papa en mama komen naar Canada!! Ik keek er zo lang naar uit en ik kon echt niet meer wachten! Ik heb de hele dag heen en weer gerend om alles zo veel mogelijk klaar te hebben om zo veel mogelijk tijd met ze door te brengen. Ik had ook allemaal lekkere dingetjes gehaald, yuum yum.

Ik had aan de chauffeur van het hotel gevraagd of ik mee mocht rijden naar het vliegveld, alles was geregeld en op de dag zelf zeiden ze opeens dat het niet meer kon, balen zeg!! Mijn ouders hadden vertraging in Chigago dus ze kwamen een heel stuk later aan, ik heb de hele tijd rondjes in de lobby gelopen en steeds maar weer kijken of ze er al waren, ik was zo zenuwachtig! En na voor mijn gevoel uren wachten leek waren ze daar dan!! Ik was zo blij! Het was wel een beetje raar, want ik had de hele tijd staan wachten en op de uitkijk gestaan en net op het moment dat ik even bezig was kwamen ze binnen. Ik had ze helemaal niet aan zien komen dus ik reageerde een beetje koeltjes. Maar ik was echt heeeeel erg blij hoor!! Het was echt weer heerlijk om mijn ouders in het echt te zien en niet alleen op een computer scherm. Ik had een mooie kamer voor ze geboekt in het hotel voor een heel mooi prijsje. Papa en mama hadden een lange reis achter de rug dus we zijn even naar een leuke dessert bar geweest om een lekker bakkie koffie te drinken en toen zijn we terug gegaan en snel naar bed.


Zondag 2 februari: De volgende morgen hebben we lekker ontbeten in het restaurant en daarna hebben we met Marcella en Amy geskyped. Voordat mijn ouders kwamen had ik alle dagen dat ze in Canada waren volgepland dus na het skypen zou ik ze voorstellen aan de chef kok van het resort waar ik gewerkt heb. In het resort was ik vaak in de keuken te vinden en heb vele gesprekken met de chef gehad over wat papa allemaal deed dus ik vond het leuk dat ze elkaar nou eindelijk konden ontmoeten.

Na het gesprek met de chef hebben we een rondje gelopen op de Farmers Market dat is de lokale markt waar je verse producten kunt kopen. Ook zijn we naar het Maritime museum geweest, hier hebben ze een van de grootste tentoonstellingen van de Titanic, toen de Titanic was gezonken brachten ze de meeste slachtoffers hier naar Halifax. In Halifax hebben we ook een begraafplaats waar al deze slachtoffer zijn begraven. Het museum was echt heel erg bijzonder en interessant.

En toen kwam het leukste gedeelte van de dag, we gingen een tour doen in een bierbrouwerij! Hier in Halifax was vroeger een bierbrouwerij genaamd Keith's Brewery dit bier is echt heel populair hier. De tour was onwijs leuk, een groep acteurs deden de rondleiding en we gingen echt terug in de tijd, de acteurs hadden dan ook kleding aan van de middeleeuwen. Aan het einde van de rondleiding konden we bier proeven en zongen ze allemaal liederen voor ons. Deze tour is echt een aanrader als je ooit in Halifax bent!

In de avond hebben we bij een heel klein restaurant gegeten genaamd Stories. In dit restaurant staan maar ongeveer 10 tafeltjes als het er niet minder zijn. Toen wij kwamen eten waren er maar 4 andere gasten, het was echt leuk om dat een keer mee te maken.

Precies toen mijn ouders er waren was de Superbowl, alles stond op stelten en de cafés waren stampend vol,ik vond het leuk dat mijn ouders dit mee konden maken want hier in Noord-Amerika is dit echt een van de grootse sportevenementen, je kan het vergelijken met het WK bij ons. Die avond heb ik ook mijn appartement en mijn kleine maar o zo gezellig kamer laten zien.

Maandag 3 februari: Ook vandaag was het vroeg opstaan want er stond weer veel op de planning. Eerst hebben we ontbeten met Beth, dat is een hele goede vriendin van mij. Daarna heb ik mijn ouders een rondleiding door het hotel gegeven en hebben ze iedereen ontmoet. Ik wilde mijn ouders een zo'n goed mogelijk beeld geven van hoe ik leef hier dus zijn we met de bus naar de chiropractor geweest. Ik heb ze wel een heel erg goed beeld gegeven want ik ben namelijk altijd laat en moet dan rennen voor de bus. Dit keer was het niet anders en ik wilde de bus niet missen dus heb ik mijn ouders ook laten rennen voor de bus!!! Na de chiropractor zijn we naar spring garden gegaan, dit is de 'hoofdstraat' en zijn we gaan winkelen. We hebben heerlijk wat gegeten bij ' Your Father's Moustache' dit is een heel leuk café en daar maakte ze kennis met Noord-Amerikaanse porties! Na het eten zijn we met de bus naar het winkelcentrum gegaan. Ik had een tas gekocht en mama vond het zo leuk dat ze dezelfde heeft gekocht, wat heb ik toch een hippe moeder! (of ik heb een oma smaak!?). 'S avonds hebben we gegeten bij mijn lievelings Italiaan. Ik wilde aan ze laten zien hoe groot de supermarkt wel niet is, dus hop na het eten naar de supermarkt, want ja dat kon nou eenmaal aangezien hij 24/7 open is!

Dinsdag 4 februari: Baaaaaaaah om 6 uur in de ochtend in de town limo naar vliegveld. Ik was weer te laat begonnen met inpakken dus ik was tot 2 uur 's nachts bezig geweest!!

Om het allemaal nog beter te maken hoorde we dat de vlucht was geannuleerd omdat het weer in Chicago heel slecht was. Gelukkig konden ze zonder problemen een andere vlucht boeken en zouden er nog vroeger zijn ook!

We gingen van Halifax naar New York en daar hadden we maar 1 uurtje om over te stappen. Maar we konden niet vertrekken vanuit Canada omdat er iets mis was met het papierwerk, door deze vertraging hadden we nog maar minder dan 10 minuten om de volgende vlucht te halen. We hebben gerend voor ons leven en we hebben op het nippertje de vlucht naar Atlanta gehaald!!

Ik had al een slecht gevoel over onze koffers want hoe konden die zo snel in het volgende vliegtuig komen? Ik had het aan de stewardess gevraagd en ze zei dat hun mensen zo snel waren en dat onze koffers al eerder aan boord waren dan ons. We stonden al klaar op de op startbaan en om en of andere reden keek ik de hele tijd uit het raam en opeens zag ik een karretje rijden met onze koffers!! Ik ben opgestaan in vliegtuig en schreeuwde dat mijn koffer nog buiten was, ze deden gelijk de deur open en gelukkig zag de man op het karretje dat en kwam aan scheuren. Amerikanen zouden amerikanen niet zijn als ze niet allemaal zouden zijn opgestaan om te kijken wat er aan de hand was!! Wat erg leuk om te zien was dat bijna het hele vliegtuig vol zat met mensen die naar de Superbowl wedstrijd waren geweest in New York die dag ervoor.

Aangekomen in Atlanta was ik geschokt , wat is dat vliegveld groot zeg! Er gaat gewoon een trein omdat het zo groot is. We hebben gelijk onze auto opgehaald, was echt een gave auto en groot ook, we waren net echte Amerikanen! We zijn gelijk naar het Hilton gereden en ook dit was weer immens groot. Ik moest daar wel even aan wennen alles in Amerika is groot grote auto, grote gebouwen, grote (lees: dikke) mensen. Om alle verloren tijd in te halen sliepen we de hele vakantie met z'n 3en op een kamer, hoe gezellig is dat!! We hebben een hapje gegeten in een leuk restaurant, het leek net of je in Hawaii was en toen snel naar bed.

Woensdag 5 februari: De volgende ochtend vroeg op en even bij komen tijden het ontbijt en toen begon onze roadtrip echt, we gingen op weg naar Gatlinburg. Dit was 3,5 uur rijden wat oor ons erg ver is maar daar gewoon is. In Amerika hebben ze andere verkeersregels wat in het begin nog wel even verwarrend kan zijn hoor! Papa en mama mochten allebei rijden maar ik helaas niet omdat ik te jong was. De wegen zijn echt eindeloos en enorm slaapverwekkend, niet normaal! Onderweg zijn we ook een aantal keer gestopt voor een kopje koffie en bij een onwijs mooi uitkijk punt met een waterval. We hebben daar echt staan genieten want er was namelijk he-le-maal niemand om ons heen. De sfeer van deze reis kan ik het beste beschrijven met het woord 'puur'. Alles was gewoonweg puur. Onderweg zijn we ook door een indianen dorp gereden, het was echt zoals je in de films ziet. Het was echt een klein dorpje waar de stilte heerst, echt heel erg bijzonder. Het hotel was leuk om te zien het was namelijk helemaal van hout gemaakt. Gatlinburg is klein dus we was niet veel te beleven 's avond hebben we gegeten bij een grill en toen eigenlijk weer terug naar het hotel. De man van de receptie heeft ons veel verteld over Gatlinburg. Daar hebben ze in de zomer namelijk veel overlast en problemen, niet door jongeren of toeristen,nu komt het, maar door beren! In de zomer lopen de beren door de straten en gaan ze door al het vuilnis heen. Mijn hartje ging natuurlijk gelijk sneller kloppen maar er werd gelijk gezegd dat het nu winter was en ze zich niet lieten zien.

Donderdag 6 februari: Vandaag op de planning; het national park!! Het was echt maar 5 minuten rijden en wat is dat gaaf zeg. Het park is onwijs groot en hebben lang rond gereden, nu reden we echt op ons dooie gemakkie om van de natuur te genieten. In de zomer kan je veel wilde dieren zien maar in de winter laten ze zich niet zo snel zien. We reden door de Smokey Mountains dus moesten we wel van het moment gebruik maken en hebben een lange wandeling door de bergen gemaakt. Het was erg koud en we waren dus ook dik ingepakt. De wandeling was erg mooi overal lag namelijk sneeuw en het was doodstil. Aan het begin van de route stond en bord met instructies wat je moest doen als je oog in oog stond met een beer. Dit maakte de wandeling leuker omdat je toch een beetje om je heen gaat kijken en bij ieder geluidje denkt dat het een beer kan zijn. Natuurlijk hebben we niets gezien maar idee dat het zou kunnen was goed genoeg. De wandeling was ook zwaar want we gingen de berg op, de top was adembenemend er was namelijk een grote waterval en als je om je heen keek zag je de bergen bedekt met een laagje sneeuw en de mist hing tussen de bomen.Na de wandeling zijn we doorgereden en hebben we onderweg herten gezien!! Onze eindbestemming voor deze dag was Chattanooga. We verbleven in een leuk hotel, het was namelijk een oud trein station er stonden ook nog oude treinen waar je in kunt slapen. ‘S avonds hebben we gegeten in een onwijs gaaf restaurant, het was namelijk een restaurant met zingende obers! Alle obers waren zangers of zangeressen, zelfs de afwasser kon zingen.Tussen het serveren door stond er een ober op het podium te zingen, het was echt heel erg vet!

Vrijdag 7 februari: Deze ochtend hebben we een typisch Amerikaans ontbijt gegeten. Eerst twijfelde we een beetje omdat het toch wel een beetje ongezond was maar toen besloten we toch maar van het moment te genieten. We hebben toen lekker een heel bord 'pancakes' met spek en boter verorberd! Wat ik zo leuk vind aan Amerika is dat ze lekker makkelijk doen. Ze komen gewoon met een kan koffie aan tafel en schenken steeds bij als je nog meer wil, heerlijk! Na zo'n ontbijt was het de hoogste tijd voor actie. We hebben een ondergrondse waterval bezocht. We hadden geluk want de gewone ingang naar de grot met de lift was stuk dus mochten we door een andere, de oude, ingang.Deze ingang gebruiken ze alleen in noodgevallen bijvoorbeeld als ze mensen uit de grot moeten redden. We werden hier met busjes naartoe gebracht en moesten toen een heel stuk door de grot lopen maar onderweg zag je een hoop mooie dingen. Onze gids was ook een hele leuke vent dus het was de hele tijd lachen gieren en brullen. De waterval was erg indrukwekkend het is heel bijzonder om zo'n grote waterval onder de grond te zien. Het leuke van alles is dat ze nooit hebben kunnen achterhalen wat de bron van deze waterval is. Ook zijn we naar ' Rock City' geweest dat is een onwijs mooi uitkijk punt. We moesten eerst een stuk wandelen en jezelf in allerlei bochten wringen om daar enge nauwe spleten te werken en het uitzicht was echt adembenemend, vanaf dit punt kan je namelijk 7 staten zien!

De eindbestemming van die dag was Nashville we verbleven in enorm hotel, het was het grootste hotel dat ik ooit gezien heb. Dit hotel had meer dan 3000 kamers en het terrein was zo groot dat er grote bussen over het terrein reden om je van A naar B te brengen. Binnen was het hotel ook immens er gingen zelfs bootjes rond en ze hadden ontelbare restaurants. Ik moest even terug naar de kamer en ik heb er ongeveer een uur over gedaan om mijn ouders terug te vinden. Nashville ademt country, toen wij aankwamen was er een bijeenkomst van cowboys dus overal waar je keek zag je echt cowboys echt zo cool om te zien!

Zaterdag 8 februari: We hadden het erg druk deze dag dus vroeg opstaan. We werden met een dikke SUV naar downtown Nashville gebracht, onze chauffeur was zo onwijs aardig en hij heeft ons een rondleiding door Nashville gegeven. We hebben zoveel gedaan in Nashville hier zijn de highlights: We zijn naar Studio B geweest, een beroemd platenlabel waar grote (country) sterren nummers opnamen maar het echt paradepaardje was Elvis. Elvis woonde in Memphis maar reed iedere dag naar Nashville. In de studio staan nog steeds alle originele spullen en door de weeks is de studio ook nog echt in gebruik. Wij hadden geluk dat er geen opnames waren en mochten we echt de studio in. We luisterde naar de muziek van Elvis die hij daar had opgenomen. Misschien kennen jullie het nummer ' Are you lonesome tonight' wel, dit nummer heeft Elvis in het pikkedonker gezongen omdat hij dat eenzame gevoel echt wilde ervaren. Aan het einde van het nummer hoor je ook een kleine plop, dat is Elvis die met zijn hoofd tegen de microfoon aanstoot omdat hij die in het donker niet kon zien. Ook wij stonden in het donker toen dit nummer werd gedraaid wederom heel vet om mee te maken. De studio heeft speciale lampen die iedere sfeer kan creëren maar Elvis vond dat niet goed genoeg. Het was midden in de zomer toen hij zijn kerstalbum aan het opnemen was maar om in de perfecte sfeer te komen had Elvis de studio om laten bouwen tot een kerstparadijs, inclusief met kerstboom en neppe sneeuw! Elvis zijn piano stond ook nog in de studio dus ik heb mijn kans gegrepen en heb er lekker op zitten pingelen.

Ook zijn we naar de Country Hall of Fame geweest dit is een museum over de grootste country sterren. Ook stond hier een auto van Elvis die aan de binnenkant was bekleed met zijn gouden platen! In Nashville stikt het van de cafés waar de hele dag door bandjes spelen. Het begint al in de ochtend en men staat dan ook al lekker met de drank in de hand. Vele artiesten die graag willen doorbreken krijgen hier de kans om zichzelf te laten zien. Wij zijn naar misschien wel de bekendste bar van de wereld geweest. Het was nog ochtend maar het zat stampend vol. Deze bar is namelijk zo bekend omdat daar vroeger de grootste sterren kwamen. Een eindje verderop was namelijk een concertgebouw en tussen de shows door liepen ze door het steegje en doken ze snel de kroeg in.

Ook zijn we naar het Ryman Auditorium geweest dit is een gebouw waar de grootste artiesten optraden en nog steeds doen. Vroeger moesten de artiesten auditie doen om daar te mogen optreden, ook Elvis had auditie gedaan maar ze vonden het maar niets en zeiden tegen hem dat als hij zo door zou gaan het nooit zou gaan maken in de muziek wereld. Na een tijdje hadden ze hier enorme spijt van en smeekte ze hem om op te komen treden maar Elvis was nog steeds enorm kwaad en zei dat hij nooit meer een stap op dat podium zou zetten. Wel kwam hij vaak backstage om zijn vrienden aan te moedigen of hij zat zelf in het publiek, maar zingen zou hij er nooit doen. Ook hebben we een backstage tour door de kleedkamers gedaan dit was erg leuk, je hebt echt het gevoel alsof je terug in de tijd bent gegaan.

En toen kwam daar een van mijn hoogte punten namelijk een schoenen winkel! De meeste van jullie zullen wel denken; wat kan nou leuk zijn aan een schoenen winkel? Nou ik zal het jullie even uitleggen. Zodra we in Nashville kwamen was ik op een missie, ik wilde namelijk dol graag echt cowboy laarzen. We hadden van horen zeggen gehoord dat Nashville DE plek was om ze te scoren maar ik wist ook dat het heel erg duur zou zijn maar als ik iets in mijn hoofd heb zitten zit het niet in m'n kont. Dus we zijn naar een van de bekendste schoenenzaak geweest. Zodra ik een stap in de winkel had gezet stopte ik met ademen, de winkel was enorm maar dan ook echt enorm en overal stonden laarzen. Je kon 3 paar laarzen uitzoeken en je hoefde alleen het duurste paar te betalen. Dit is echt de ideale deal maar je moet je niet vergissen want die laarzen zijn echt heel erg duur. Aangezien daar wel duizend verschillende laarzen stonden kan je wel raden dat het wat tijd in beslag heeft genomen. Arme papa praat er soms nog steeds over!! Aan het einde van de dag zijn we nog naar het Johnny Cash Museum geweest, hier hebben ze de de grootste verzameling van hem in de wereld.

In het hotel hadden we tickets gekocht voor Grand Ole Ophry, dat is een soort van vereniging waar de beste country artiesten mogen optreden. Het is een unieke show omdat het een live radio programma is. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het heeeeel erg saai vond, al zouden ze me 10 miljoen geven zou ik er nog niet naar toe gaan!! Maar het was wederom weer leuk om een keer mee te maken.

Zondag 9 februari: Jullie zullen het wel hebben mee gekregen maar we moesten iedere dag een heel stuk rijden. We hadden al snel ontdekt dat de amerikanen graag buiten de deur ontbijten, vandaar dat er overal langs de kant van de weg ' Waffle Houses' (wafel huizen) staan. Dit zijn van die typische restaurants die je zit in films, ook al is de dag net begonnen toch moet je in een rij wachten. Een serveerster noteert je naam en zodra er een tafel vrij komt schreeuwen ze je naam door de hele zaak. Dit is echt een gouden formule en de tent loopt als een tierelier!! De tafels staan tegen de toonbank aan en de serveersters kunnen je dan bedienen achter de toonbank vandaan, maar als gast kan je dus ook zien hoe alles bereidt wordt en ik dacht dat ik niet goed werd, bah bah bah. Maar zodra ik mijn wafels zwemmend in de boter, eieren en spek voor me had was alles zo weer vergeten!! (Ik vraag me nog steeds af waarom ze daar allemaal zo dik zijn, ahum ahum)

Later in de middag kwamen we aan in, jawel, Memphis!! Ons hotel stond tegenover het huis van Elvis en als ik de verhalen moet geloven heeft Elvis het hotel waar wij verbleven vroeger gekocht en is nu van zijn dochter. Jullie zullen het thema van het hotel wel zo kunnen raden en zelfs het zwembad was in een vorm van een hart. (Het hotel heette The Heartbreak Hotel)

Ook Memphis bruist van de muziek dus zijn we naar de binnenstad gegaan om van de muziek te genieten deze beroemde straat heet Beale Street. In iedere tent hebben we maar 1 gerecht genomen en zijn we daarna weer door gegaan naar de volgende. Het is echt waanzinnig, in de eerste tent stond een grote jazz band maar wel 20 man en in de volgende was het weer een feest met Jerry Lee Lewis en de laatste tent was echt heel erg vet! Misschien zijn we mensen onder jullie die BB King kennen?? Nou deze tent was naar deze rocker vernoemd en er stond een band die iedereen omver blies en iedereen stond te dansen, we zijn dus ook tot de late uurtjes gebleven! Ook dan nog is het onwijs druk en als je door de straat loopt hoor je overal de muziek naar buiten komen en natuurlijks staat voor iedere tent iemand om je als het moet je aan je haren mee naar binnen te sleuren.

Maandag 10 februari: De volgende dag ging de wekker weer vroeg want er stond veel op het programma maar eerst hebben we tijd gemaakt voor de familie en hebben we met Marcella geskyped.

En toen was het moment daar we gingen naar Graceland! Ik was zo nieuwsgierig omdat ik er zo veel dingen over had gehoord. Eerst zijn we naar allemaal museums geweest waar bijvoorbeeld zijn auto's stonden. Toch is er ook een keerzijde, naar mijn gevoel wordt het allemaal heel erg uitgemolken totdat er niet meer te melken is. Jullie moeten je voorstellen dat al deze tentoonstellingen op het zelfde terrein zijn en naast iedere tentoonstelling is een souvenirwinkel en soms zitten er meerdere souvenirwinkels naast elkaar, als ik Elvis was zou ik me in mijn graf omdraaien!

Graceland zelf is echt prachtig! Aan de poort hebben fans allemaal dingen op het steen geschreven. We werden er met een busje naartoe gebracht en de regels werden ook even goed duidelijk gemaakt. Overal staan er ook beveiliging. Het huis van Elvis is echt mooi en is nog precies zo als de dag dat hij stierf.

Graceland is nog een aardig groot landgoed. Als je voor het huis staat lijk het niet zo groot maar daar vergis je je nog lelijk in. Ook al weet je niets van Elvis als je door het huis loopt merk je meteen dat het een excentrieke man. Zo ongeveer iedere kamer in het huis heeft een andere stijl zo heeft hij bijvoorbeeld een hele gele kamer, een jungle kamer en een biljard kamer met behangetje ik zit volgens mij aan de drugs. Elvis was een echte vrienden en familie man en wilde altijd lol hebben dus zorgde hij dat ze nooit iets tekort kwamen. Zo had hij een eigen schietbaan, sportschool, paarden en allerlei voertuigen. Het gaafste van alles was "het prijzen gebouw", dit is een apart gebouw waar al zijn prijzen stonden. Hier staat serieus iedere prijs die hij heeft gewonnen of onderscheiding die hij heeft gekregen en ik kan je vertellen dat zijn er veel, heel veel. In dit gebouw bevind zich ook "de gouden hal", dit is een lange gang vol met zijn gouden platen. Maar dan ben je er nog niet, ga je nog een stukje verder dan kom je in een ruimte met een plafond zo hoog daar zeg je u tegen. En aan aan alle muren om je heen hangen nog meer platen tot aan het plafond toe, echt bizar!! Buiten is er een mooie meditatie tuin waar de graven van Elvis en zijn familie liggen, het was heel mooi om te zien dat iedereen bij elkaar liggen. Wat veel mensen niet zullen weten is dat Elvis nog een tweeling broertje had maar die is vlak na de geboorte overleden, jeetje moet je je voorstellen dat er 2 van zulke mannen rondliepen. Ik denk dat de dames in die tijd gek waren geworden! Er gaan veel verhalen rond dus ik weet de waarheid niet maar de ene zegt dat Elvis en zijn familie ergens anders begraven liggen. En de ander zegt dat ze eerst ergens anders lagen maar dat die graven zo druk bezocht werden en beschadigd waren dat ze toen naar Graceland verplaats zijn.Wie zal het zeggen?

Nu we toch in Memphis waren moesten we natuurlijk nog meer muziek ´voelen´ dus daarom zijn we ook naar de SunStudio geweest, dit is waar Elvis zijn eerste nummer heeft opgenomen. De eigenaar van de studio was er net op die dag niet maar zijn assistente was er wel en zij kon ook met de apparatuur overweg. Elvis wilde namelijk een nummer voor zijn moeder opnemen, zodra hij begon te zingen was de assistente verkocht. De dagen daarna deed ze alles wat ze kon om haar baas naar zijn nummer te laten luisteren, na veel gezeur deed hij het dan en ook hij was verkocht! Elvis begon zijn carrière hier maar het ging niet goed met de studio en de eigenaar kon het allemaal niet meer betalen dus verkocht hij Elvis aan Studio B anders zou hij failliet gaan. Een korte tijd later werd hij wereldberoemd en bracht bakken met geld binnen maar de eigenaar van SunStudios zei dat hij er geen moment spijt van had.
Het leuke aan deze studio is dat de originele microfoon van Elvis hier nog staat!!

In de avond gingen we natuurlijk nog naar de muziek straat waar we uiteraard weer op en top hebben genoten.

Dinsdag 11 februari: We zouden graag hier lager willen blijven maar we moesten onze reis de volgend dag weer voortzetten, onze bestemming was Vicksburg hier verbleven we in een plantage huis was nu een hotel is. Het huis was adembenemend mooi en de kamers geweldig en ook helemaal zoals vroeger ingericht. Je deed de deur open en daar was een grote kamer met een gigantisch bed en dan liep je door een gangetje en daar was nog een mooie kamer.

In Vicksburg is niet veel te doen maar je voelt echt de geschiedenis . Overal waar je kijkt zijn oude gebouwen. Ook de tijd van de slavernij heeft zijn sporen achtergelaten, je ziet namelijk veel plantage huizen waar de rijke blanken woonde. Ik ben die dag lekker op de kamer gebleven en papa en mama zijn een lange wandeling gaan maken. ´S avonds hebben we heerlijk in het huis gegeten dit was allemaal heerlijk bereid bij een ´big momma´die daar haar kunsten verricht.
.
Woensdag 12 februari: De volgende ochtend kregen we een tour door het huis en kregen we weer een heerlijk ontbijt. Buiten was het ook adembenemend mooi het had namelijk flink gevroren en alles takken en bladeren waren bevroren. De Amerikanen vonden het allemaal zo bijzonder en konden er maar niet over ophouden, dit is namelijk erg ongewoon weer normaal schijnt volop de zon en is het lekker warm.

We zijn vroeg naar Natchez vertrokken en hebben voor de historische route gekozen. Deze ging dwars door het national park waar de burger oorlog heeft plaats gevonden onderweg hebben we nog herten gezien wat onwijs gaaf was.

Na een tijd rijden hielden we even pauze om de benen te strekken en ik moest heel nodig plassen maar de enige optie was om achter een boom te gaan zitten. Je moet je voorstellen dat het dood en dood stil is in dat park en opeens hoorde ik achter me allemaal geritsel en gepiep toen ik om keek zag ik dat een paar meter achter me een konijn werd gegrepen door een enorme adelaar! Ik wist niet hoe snel ik weg moest komen want die beesten zijn echt heel groot van dichtbij door mijn gestuntel was de adelaar denk ik ook van slag en tijdens zijn vlucht liet hij het arme konijntje vallen die er als een ´haas´vandoor ging (hahaha, heb je hem door haas...konijn??)

Toen ik van die schrik was bekomen ging ik lekker genieten van de stilte maar die duurde niet lang. Opeens hoorde we dieren onwijs naar elkaar brullen en het kwam steeds dichterbij. Papa en ik liepen naar het geluid toe om te zien wat het was. Ik vond dit echt onwijs eng want het was voor de rest dood en dood stil en het enigste wat je hoorde was het horen ritselen en het brullen. Papa kon zijn lol niet op want ik stond helemaal start klaar om keihard naar de auto toe te rennen in geval een of ander dier opeens tevoorschijn kwam.

Door een National Park rijden is echt heel erg mooi maar ook geruststellend dus we reden er ook op ons dooie gemakkie. Opeens moesten we stoppen want er waren allemaal bomen op de weg gevallen en er was een groot team mannen bezig die van de weg te halen, dit was echt heel vet om mee te maken.

Aan gekomen in Natchez verbleven we weer in een plantage huis waar we door al het personeel op handen werden gedragen. Ik kan er nog steeds niet over uit hoe vriendelijk die mensen zijn. We zijn naar het dorpje gegaan waar we een echt Amerikaanse burger hebben gegeten. Het tentje zag er echt niet mooi uit maar binnen staan 2 meiden die heerlijke burgers maken.

'S avonds hebben we erg chique gedineerd in het huis waar we mensen hebben ontmoet die al in New Orleans waren geweest. Moe maar voldaan hebben we de dag afgesloten op de kamer. Ik moest nog wat huiswerk afmaken (ja, ja het is echt niet alleen maar vakantie vieren!) en toen lekker naar bed.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Alexandra

Ik ga voor een jaar naar Canada om daar stage te lopen in een hotel. Graag hou ik iedereen op de hoogte van al mijn belevenissen!!

Actief sinds 14 Juli 2013
Verslag gelezen: 225
Totaal aantal bezoekers 14908

Voorgaande reizen:

20 Juli 2013 - 01 Juli 2014

The Canadian dream

Landen bezocht: